In september starten de werken aan de Sint-Antonius Abtkerk en zal deze voor een jaar (of twee?) niet toegankelijk zijn. ⁠

⁠Om in schoonheid af te sluiten organiseren Eva Dobbels en curator Maren Duflou de tentoonstellingsreeks 'Eén werk in de kerk'.⁠ 

We tonen één werk van kunstenaar Joost Pauwaert: een draaiende carrousel met bijlen.

Pauwaert maakt sculpturaal werk en bewegende installaties die geweld en gevaar ensceneren. Hij slaagt er echter in om deze werken op een evenwichtige manier met schoonheid en mysterie te verhullen. Het spel van aantrekken en afstoten wekt verwondering bij de toeschouwer. Wat is het dat ons zo hypnotiseert? Hoe verleidelijk is verwoesting? Hoe onweerstaanbaar zijn de vernietigende bewegingen?

Na zijn opleiding aan de academie is Pauwaert een tijd bezig geweest met conflictfotografie, onder andere in Palestina en China. Hoewel de materie hem mateloos boeide, zocht hij een fysiekere manier van creëren. Toen is hij voor een meubelmaker gaan werken, die hem de knepen van het vak heeft geleerd. Toch besefte hij dat de afgewerkte producten helemaal niet zo interessant waren als de zware machines en de schoonheid van de kracht achter deze instrumenten die vernietigen en creëren. Daarop besloot Pauwaert zich voornamelijk toe te leggen op werk dat verwijst naar de kracht van de vernietiging als een ode aan de evenwichtige schoonheid van instrumentatie. Zijn sculpturen zijn veelal kinetisch, of het resultaat van beweging.

Pauwaert maakt alles zelf in zijn atelier op een boogscheut van Gent. Hij schetst, assembleert, produceert, experimenteert en test er zijn mechanische werken.

Een verdere kennismaking: 

Joost Pauwaert (BE, °1985) loves heavy wooden and metal machines and objects such as anvils, cannons and giant saw blades. He makes the machines himself, starting from technical challenges. Can he make a heavy anvil balance on a spring? Or catapult it and catch it in a funnel? Can he make his own cannon? Or make two cannons fire at each other simultaneously so that the cannonballs hit each other and deform?

The artistic beauty of these ventures derives from the originality of the questions, on the opposite side of the usual forms of artistic expression. Actually, they precede and take us back to times when science and art were closer to each other than today. Or they lead us back to fundamental questions in sculpture, which always had to do with gravity and density. Here we come closer to a fundamental poetry, which stems from the beauty of things themselves.

Te bekijken op zaterdag en zondag van 10 u tot 17 u, van 6 tot 14 augustus.

⁠

(Met steun van Stad Gent)